برای رسیدگی به پرونده در کمیسیون مربوط ثبت طرح صنعتی باید اطلاعات کافی و وافی کسب کنید. از این رو ما تمامی نکات حقوقی را در کم ترین زمان ارائه می کنیم تا راهنمای شما عزیزان در این مسیر باشیم.
اعتراض به رد شدن تقاضای ثبت طرح صنعتی
جریان پرونده و رسیدگی به اعتراض در کمیسیون مربوط
الف-جریان پرونده و تبادل لوایح
مرجع ثبت موظف است ظرف 10 روز از تاریخ وصول اعتراض و تکمیل پرونده نسخه ای از اعتراض نامه را به انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی برای متقاضی ثبت طرح صنعتی ارسال و مراتب اعتراض را به وی ابلاغ نماید.
چنانچه ادعای معترض را واهی و مردود می داند، پاسخ خود را ظرف مدت 20 روز در برابر اعتراض معترض، کتباً به مرجع ثبت تسلیم نماید.
1. تمکین به اعتراض
هرگاه متقاضی ثبت طرح، در ظرف 20 روز اقدام به پاسخ دادن نکند یا کتباً نسبت به اعتراض تمکین کند، درخواست او برای ثبت طرح صنعتی مسترد شده تلقی می گردد.
در این صورت مراتب کتباً به معترض ابلاغ می شود تا در صورتی که طرح صنعتی به نام وی قبلا ثبت نشده باشد برطبق اظهارنامه ای که هم زمان با اعتراض تسلیم کرده است نسبت به ثبت آن اقدام کند.
2. عدم تمکین نسبت به اعتراض
در صورت عدم تمکین متقاضی ثبت، نسبت به اعتراض و پاسخ دادن به ادعای معترض، در مرجع ثبت، مراتب را ظرف 10 روز به معترض ابلاغ خواهد کرد تا وی از تاریخ ابلاغ، ظرف مدت 20 روز اعتراض خود را جهت رسیدگی ماهیتی در کمیسیون رسیدگی، تقدیم مرجع ثبت کند تا پرونده به کمیسیون ارسال گردد.
برای افراد معترض مقیم خارج از ایران مدت مذکور دو برابر خواهد بود.
همین ترتیب در موردی نیز باید رعایت شود اگر اعتراض معترض مبنی برادعای داشتن حقی یا برخی حقوق، غیراز حق مالکیت، نسبت به یک طرح صنعتی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده ولی هنوز در ایران به ثبت نرسیده است، مگر این که طرح صنعتی قانوناً قابل ثبت نباشد.
در این فرض نیازی به تسلیم اظهارنامه ثبت طرح صنعتی به مرجع ثبت نخواهد بود.( ماده 102 آئین نامه)
ب- رسیدگی به اعتراض در کمیسیون
رئیس کمیسیون پس از وصول پرونده حداقل 10 روز قبل از تشکیل جلسه رسیدگی، تاریخ تشکیل جلسه، ساعت و محل آن را به طرفین اختلاف یا نماینده قانونی آنان ابلاغ خواهد کرد تا در صورت تمایل، بتوانند در جلسه رسیدگی حضور یابند. عدم حضور آنان مانع رسیدگی نخواهد بود.( ماده 171 آئین نامه)
ج- اعتراض به تصمیم کمیسیون واقامه دعوی در دادگاه صالح
کمیسیون پس از رسیدگی ، تصمیم خود را به صورت مستند و مستدل اعلام خواهد کرد و این تصیمم به طرفین ابلاغ می گردد که ظرف مدت 60 روز از تاریخ ابلاغ تصمیم کمیسیون قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده 59 قانون ثبت اختراعات.
مصوب 1386 یعنی شعبه یا شعب خاص دادگاه عمومی است که رئیس قوه قضائیه به آن اختصاص داده است. اعتراض به تصمیم کمیسیون وطرح آن در دادگاه خاص جزء دعاوی غیرمالی است و هزینه دادرسی آن هزینه رسیدگی به دعاوی غیرمالی خواهد بود که باید تمبر آن الصاق و ابطال گردد.
طبق قسمت اخیر ماده172 آئین نامه، معترض به تصمیم کمیسیون اگر شخص حقیقی است باید مبلغ 300 میلیون ریال واگر شخص حقوقی است مبلغ 4و500 میلیون ریال به عنوان ودیعه در صندوق دادگستری تودیع و رسید آن را پیوست دادخواست خود نماید.
مبلغ مزبور در صورتی که معترض محکوم به بی حقی گردد، خسارت طرف پرداخت خواهد شد واگر خوانده بیش از مبلغ مذکور وتودیع شده، خسارت دیده باشد.
برای مازاد به دادگاه مذکور رجوع خواهد کرد تا پس از بررسی و اثبات ادعای خوانده و مشخص شدن میزان خسارت، حکم برمحکومیت خواهان به پرداخت محکوم به در حق محکوم که صادر و پس از قطعی و نهایی شدن، قابل وصول خواهد بود. (مستنبط از قسمت اخیر ماده 59 قانون ثبت اختراعات مصوب 1386)
همان طور که قبلا اشاره شد مکلف کردن معترض به تودیع مبالغ ودیعه یاد شده در صندوق دادگستری قبال انتقاد است؛ زیرا تعیین چنین تکلیفی در صلاحیت آئین نامه اجرایی مذکور نیست و در صورت لزوم نیاز به وضع قانون دارد مضافاً به این که تودیع خسارت احتمالی امری استثنایی است و اصولا در نظام حقوقی وآئین دادرسی ایران رسیدگی به دعاوی اقامه شده نیاز به تودیع خسارت احتمالی ندارد.
البته به طور استثنایی در ماده144 قانون آئین دادرسی مدنی مصوب 1379 برای اتباع دولت های خارجی که تحت شرایطی خواهان پرونده ای باشند یا به عنوان شخص ثالث وارد دعوی گردند، بنا به درخواست طرف دعوا، آن هم برای تأدیه خسارتی که ممکن است بابت هزینه دادرسی و حق الوکاله به آن محکوم گردند،باید تامین مناسب بسپارند. درخواست تامین فقط از خوانده تبعه ایران و تا پایان جلسه اول دادرسی پذیرفته می شود.
قابل توجه است که در موارد مذکور در ماده 145 قانون آئین دادرسی اتباع بیگانه نیز در مواردی از دادن تامین، معاف باشند.
هرگاه اتباع بیگانه در مدت مقرر به تودیع میزان خسارت احتمالی تعیین شده از طرف دادگاه، اقدام ننمایند به درخواست خوانده یا تجدید نظر خوانده ایرانی، قرارداد دادخواست صادر خواهد شد.
با توجه به مطالبی که عنوان شد، به نظر می رسد در اقامه دعوی مبنی براعتراض به تصمیم کمیسیون رسیدگی به شکایت معترض به ثبت طرح صنعتی ومراجعه دادگاه نیاز به تودیع خسارت احتمالی ندارد، حتی اگر خواهان و معترض از اتباع کشورهای بیگانه باشد و عدم تودیع خسارت احتمالی در صورت رد دعوی یا محکومیت خواهان، ضرر جبران ناپذیری به خوانده وارد نخواهد کرد. ولی متضرر می تواند ضرر وزیان مادی و معنوی وارده را از طریق طرح دعوی و اخذ حکم مطالبه نماید.
به فرض که تودیع خسارت احتمالی در مورد یاد شده، ضروری باشد نیاز به تصویب قانون خواهد داشت و آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات 1387 و در این گونه موارد صلاحیت وضع چنین مقرراتی را ندارد.
ثبت بین المللی طرح های صنعتی، همانند ثبت بین المللی علائم صنعتی وبازرگانی است که در مبحث بین المللی علائم بررسی لازم به عمل آمده است لذا نیاز به تکرار نیست و در زمینه بررسی ماهیتی و شکلی اظهارنامه ثبت طرح ها یا مدل های صنعتی و مسائل مربوط به آن، در نظام حقوقی فرانسه در همین مبحث مطالبی عنوان شده که با نظام حقوقی ایران مخصوصاً در زمینه صلاحیت مرجع ثبت طرح و مراجع قضایی تفاوت های اساسی وجود دارد.