حکم اضافه کاری در ماموریت

اگر شغل شما طوری است که همیشه در ماموریت کاری هستید ولی از حقو و حقوق خود اطلاع ندارید ما در متن زیر حکم اضافه کاری در ماموریت را بازگو می کنیم تا راهنمای مناسب شما عزیزان باشد. پس بهتر است هم اکنون با مجتمع حقوقی و ثبتی ایلیا تماس گرفته و یا با صرف زمان اندکی با مطالعه متن زیر با ما همراه باشید.

اضافه کاری در ماموریت

اجبار کارفرما به پرداخت فوق العاده اضافه کاری به کارگری که به مأموریت اعزام می شود و در زمان مأموریت بنابر ماهیت موضوع مأموریت بیش از ساعات عادی کارگاه اشتغال بکار دارد، اصولا با عنایت به عدم نظارت کارفرما بر کار کارگر و ساعات کار او و نیز توجه به مسئله ارجاعی بودن کار اضافی به کارگر، فاقد مستند قانونی است مگر اینکه در این باره در کارگاه عرفی موجود بوده و یا این که طرفین در خصوص پرداخت اضافه کاری بیش از انجام مأموریت به توافق رسیده و یا انجام وظیفه کارگر در کارگاه محل مأموریت به نحوی باشد که کارفرما بر ساعات کار وی نظارت داشته و کار اضافی مستقیما از سوی کارفرما و یا نماینده وی به کارگر مامور ارجاع شده باشد.

آیا در مأموریت ها نیز کارگران مشمول استفاده از تعطیل هفتگی جمعه و تعطیلات رسمی قرار می گیرند؟ مقررات مربوط به ساعات کار و استفاده کارگران مشمول قانون کار از تعطیل هفتگی روز جمعه و تعطیلات رسمی، به دلیل عمومیت آن، شامل حال کارگرانی که در مأموریت خارج از محل کارگاه به سر می برند نیز می گردد.

به این لحاظ کارگرانی که در ایام تعطیلات جمعه و رسمی در مأموریت باشند ضمن اینکه از فوق العاده مأموریت موضوع ماده ۴۶ قانون کار برخوردار می شوند در صورت اشتغال بکار در این ایام محق به دریافت فوق العاده کار در روز جمعه و اضافه کاری منطبق با ماده ۵۹ قانون کار خواهند بود.

شرایطی که فاصله از محل کار برای احتساب ماموریت ملاک نیست: با عنایت به تبصره ماده ۴۶ قانون کار یکی از موارد مأموریت توقف کارگر به مدت حداقل یک شب در محل مأموریت بوده و در این حالت فاصله محل مأموریت با کارگاه اصلی مورد نظر نمی باشد. ضمنا در طول مدت مأموریت ساعات کار به هر میزان موثر در موضوع نیست.

ماموریت در روز تعطیل چگونه محاسبه میشود ؟

به کارگرانی که به موجب قرارداد یا موافقت بعدی به ماموریت های خارج از محل خدمت اعزام می شوند، فوق العاده ماموریت تعلق می گیرد. این فوق العاده، نباید کمتر از مزد ثابت یا مزد مبنای روزانه کارگران باشد. هم چنین کارفرما موظف است وسیله یا هزینه رفت و برگشت آنها را تامین نماید.

حق ماموریت قانون کار

درباره حق ماموریت قانون کار و حق ماموریت طبق قانون کار به کارگرانی که به موجب قرارداد یا توافق بعدی به مأموریت های خارج از محل خدمت اعزام می‌شوند، فوق العاده مأموریت تعلق می‌گیرد.

این فوق العاده نباید کمتر از مزد ثابت یا مزد مبنای روزانه کارگران باشد. همچنین کارفرما مکلف است وسیله یا هزینه رفت و برگشت آنها را تأمین نماید.

هزینه ماموریت طبق قانون کار

مطابق با ماده 46 حق ماموریت در قانون کار به موردی اطلاق می گردد که کارگر برای انجام کار حداقل 50 کیلومتر از محل کارگاه اصلی دور شود و یا ناگزیر باشد حداقل یک شب در محل ماموریت توقف نماید و این فوق العاده ماموریت نباید کمتر از مزد ثابت یا مزد مبنای روزانه کارگر باشد و همچنین کارفرما مکلف به تامین هزینه رفت و برگشت می باشد.

قانون گذار برای مبلغ هر ساعت ماموریت حداکثری تعیین نکرده است. لکن حداقل مبلغ اضافه کاری نباید از دستمزد ساعتی کارگر کمتر باشد.

به عنوان مثال: چنانچه کارگری روزانه 80.000 تومان حقوق دریافت میکند. در صورت انجام یک روز ماموریت مبلغ حقوق روز ماموریت وی حداقل  160.000 تومان خواهد بود که این قانون ماموریت اداره کار نام دارد.

قانون اضافه کاری در ماموریت

حسب ماده ۴۶ قانون کار فوق العاده مأموریت کارگران نباید کمتر از مزد ثابت یا مزد مبنای روزانه باشد و در این رابطه مند ثابت یا مبنا در ماده ۳۶ و تبصره های یک و دو آن تعریف شده است با توجه به این تعاریف مزایایی که بر حسب ماهیت شغل یا محیط کار و برای ترمیم مزد در ساعات عادی کار پرداخت می گردند جزئی از مزد ثابت بوده و در ایام مأموریت نیز می باید به کارگر پرداخت در مأموریت موضوع قانون کار، آیا کارفرما تکلیف دیگری به غیر از تأمین وسیله نقلیه یا هزینه رفت و برگشت برای کارگران را دارد؟

درموضوع مأموریت کارگران مشمول قانون کار به جزء آنچه در ماده ۴۶ این قانون بابت فوق العاده و وسیله یا هزینه رفت و برگشت مقرر گردیده است مزایای دیگری پیش بینی نشده و در این زمینه در صورت نبودن رویه و عرف و روال در کارگاه، توافق طرفین ملاک عمل خواهد بود.

مقررات مأموریت های نصف روزه:

در مقررات قانون کار برای ماموریت نصف روز یا کمتر از یک روز ضوابط خاصی پیش بینی نشده است. البته کسانی که در اجرای ماده ۴۶ قانون کار به مأموریت اعزام می شوند، چنانچه مدت مأموریت آنان برای مثال بیشتر از یک روز طول بکشد ولی به دو روز نرسد ایام مأموریت این افراد دو روز کامل محاسبه خواهد شد.

فوق العاده مأموریت برای کارگر نیمه وقت:

فوق العاده مأموریت موضوع ماده ۴۶ قانون کار اعم از اینکه کارگر مأمور بصورت تمام وقت در استخدام کارفرما باشد یا پاره وقت در هر حال باید روزانه و بر اساس ساعات کار تمام وقت معمول و عادی روزانه یعنی ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه در روز محاسبه و پرداخت شود.

حق ماموریت، اگر ماموریت کمتر از یک روز کامل باشد:

با توجه به تبصره ماده ۴۶ قانون کار، یکی از موارد اطلاق مأموریت، موردی است که کارگر برای انجام کار ۵۰ کیلومتر از محل کارگاه اصلی دور شود. بنابراین صرف دور شدن از محل کارگاه به میزان ۵۰ کیلومتر، مأموریت تحقق پیدا می کند و در این زمینه طول زمان رفت و برگشت در اطلاق مأموریت مورد شرط قرار نگرفته است. بنابراین با تحقق مأموریت بشرح مذکور فوق العاده آن نیز بطور کامل پرداخت خواهد شد.

کارگری علیرغم پیش بینی موضوع در قرارداد از رفتن به مأموریت خودداری می کند تکلیف چیست؟

کارگری که به موجب قرارداد کار یا موافقت بعدی اعزام به مأموریت را پذیرفته و متعهد به انجام آن شده باشد، چنانچه در مقام عمل به شرط از انجام تعهد خودداری کند، امتناع وی می تواند در حکم قصور در انجام وظایف محوله تلقی به ویژه وقتی برای خودداری از عمل به شرط دلایل قابل قبولی ارائه کند کارفرما مجاز خواهد بود با وی وفق مقررات ماده ۲۷ قانون کار رفتار نماید.

مقررات قانون کار در ارتباط با ساعات کار کارگران مغازه ها و موسسات تجاری

ساعات کار کارگران شاغل در مغازه ها و موسسات تجاری نیز همان ۴۴ ساعت کار هفتگی مقرر در ماده ۵۱ قانون کار می باشد که زمان انجام آن در هر مورد با توجه به نوع فعالیت و رویه گذشته و بر حسب توافق فی ما بین کارگر و کارفرما تنظیم می گردد و انجام کار اضافی نیز حداکثر به میزان روزی ۴ ساعت مگر در موارد استثنایی با توافق طرفین مجاز می باشد.

تغییر میزان ساعات کار در هفته بر اساس قانون

ساعت کاری که در ماده ۵۱ قانون کار پیش بینی شده است حداکثر ساعات کار قانونی روزانه می باشد. حال چنانچه کارگاهی در بدو تأسیس و شروع فعالیت کارگاه و یا بعد از آن اقدام به تعیین ساعت کار به میزان کمتر از ساعت کار قانونی نموده باشد، این امر مخالفتی با قانون نداشته و تداوم اجرای آن جزء شرایط کار کارگران محسوب می گردد و تغییر آن نیاز به جلب موافقت افراد ذینفع دارد، مگر آنکه در گذشته به هنگام تقلیل ساعت کار قید موقت بودن این کاهش شرط شده باشد که شرطی نافذ و برای طرفین لازم الرعایه خواهد بود.