دستور موقت در نظام حقوق مالکیت صنعتی ایران

دستور موقت در نظام حقوق مالکیت صنعتی ایران کاربرد بسیار دارد و باید بر اساس چهارچوب های مربوطه انجام شود. از این رو متن زیر با بازگوی نکات تخصصی در این زمینه راهنمای شما عزیزان خواهد بود. در صورت داشتن هر نوع سوالی در زمینه اداره مالکیت صنعتی تنها کافی است با کارشناسان حقوقی مجتمع ثبتی ایلیا در ارتباط باشید.

راهکارها در نظام حقوق مالکیت صنعتی ایران

حمایت قضایی از صاحب حق اختراع یا دارنده مجوز بهربرداری از آن ایجاب می کند تا علاوه بر اعطای حق اقامه دعوا علیه ناقض این حقوق، اقدامات تامینی لازم در حاشیه دادرسی نیز جهت جلوگیری از تضییع حقوق افراد ذینفع به عمل آید.

از این رو، مواد ۱۸۲ و ۱۸۳ آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۷ اقدامات تامینی مختلفی را، از تامین دلیل و تامین خواسته گرفته تا توقیف محصولات ناقض حقوق ادعایی و صدور دستور عدم ساخت یا فروش آن، پیش بینی کرده اند که در میان این اقدامات نهاد دستور موقت مهمترین نقش را در حفظ منافع صاحب حقوق فکری ایفا می کند.

با وجود این، برخی عبارات به کار گرفته شده در این مواد گمراه کننده بوده در عمل باعث اشتباه و سردرگمی قضات هنگام انجام اقدامات تامینی، بویژه دستور موقت، می شود. متن پیش رو ضمن بررسی ابعاد مختلف دستور موقت در مالکیت صنعتی، در پی آن است تا با شناخت نواقص کنونی، راهکارهای لازم جهت اصلاح آنهار پیشنهاد نماید.

وظایف اداره مالکیت صنعتی در زمینه هایی به مانند: ثبت برند، ثبت طرح صنعتی، ثبت اختراع بوده که براساس درخواست اشخاص قابلیت پیگیری را دارا می باشند.

نظام حقوق مالکیت صنعتی ایران

یکی از مهمترین اقدامات موقتی و تامین شده که در صورت نقض حق یا پیش بینی امکان قریب الوقوع آن از دیرباز مورد شناسایی قانون گذاران بوده است صدور قرار دستور موقت در حق ذی نفع می باشد.

این اقدام عمدتاً به اهدافی نظیر فراهم نگه داشتن زمینه اجرای حکم، جلوگیری از تکرار و افزایش دعوا، جلوگیری از ورود ضرر و وصول موقت مدعی به حق خود صورت می پذیرد.

به عنوان مثال ممکن است دارنده حق اختراع حق خویش را ضمن قرارداد واگذاری به طرف مقابل واگذار نماید اما با این وجود او تسلیم مورد عقد امتناع نماید.

در این صورت انتقال گیرنده می تواند ضمن طرح دعوای الزام به تسلیم مورد عقد واگذاری تقاضای صدور دستور موقت مبنی بر منع انتقال موضوع قرارداد توسط انتقال دهنده را نیز بنماید تا در نهایت اجرای حکم احتمالی در دعوای اصلی با مشکلی مواجه نشود.

یا اگر شخص ثالثی مبادرت به نقض حقوق لیسانس گیرنده نماید لیسانس گیرنده می تواند ضمن مطالبه خسارت، جهت جلوگیری از ورود ضرر بیشتر تقاضای صدور دستور موقت مبنی بر جلوگیری ثالث از ادامه نقض حقوق لیسانس گیرنده را نیز بنماید.

در مورد صاحبان طرح های صنعتی و علائم تجاری نیز وضع به همین منوال است. لذا اقدامات تامینی حاشیه دادرسی، به ویژه دستور موقت، نقش مهمی در حمایت از منافع صاحبان حقوق فکری دارد.

برای صدور دستور موقت ابتدا باید فرد ذینفع در صدور آن را شناخت سپس آنچه اهمیت دارد دانستن اموری است که می تواند موضوع این دستور قرار گیرد.

در مرحله بعد باید زمان طرح درخواست دستور موقت و دعوای اصلی را بررسی کرد.

سپس مطالعه دادگاه صالح و وظایف آن انجام خواهد شد.

در پایان برای بررسی مقایسه ای به مطالعه معاهده تریپس مراجعه کنید و نکات تخصصی را در متن بیاموزید.

شایان ذکر است با عنایت به این که در منابع مذکور سایر اقدامات تامینی نظیر تامین دلیل، صورت برداری از اموال و تامین خواسته نیز پیش بینی گردیده است سعی می شود بصورت مختصر و عمدتاً در قالب پاورقی به آنها نیز پرداخته شود.